Сәкен Сыбанбай: «Латын қарпіне ауысуға қарсымын»
Турасын айтайын, мен латын қарпіне ауысуға қарсымын. Кирилл қарпінен айрылғым келмей, орысшылдығым ұстағаннан емес, қазақ тілінің қазіргі ахуалында қаріп ауыстырудың қауіпті екенін ойлағаннан. Қазақстан тұтас біртілді – қазақтілді ел деңгейіне жетпейінше, қаріп ауыстыру бізге тиімді емес, керісінше, ол тілге, ұлтқа, елге орасан зор зиянын тигізеді: біріншіден, билік пен елдегі орыстілді қауым мемлекеттік тілді біржола жылы жауып қояды, қазақ тілі мемлекеттік тіл мәртебесін толыққанды иеленбек түгілі, бүгінгі күніне зар болып қалады; екіншіден, латын қаріпті қазақ тілі тек қазақы қазақтардың өз ортасында, шектеулі шеңберде ғана қолданылатын жартыкеш тіл болады, билік пен орыстілді орта кириллицамен (орыс тілімен) сол бұрынғысынша сайран сала береді, яғни елдегі тілдік жік тіптен өрши түседі; үшіншіден, мұның бәрі біздің балаларымызды мәңгүрт қып бітеді; онсыз да үштұғырлы тіл, жаңартылған білім жүйесі сияқты «реформалармен» былыққан білім саласы біржола тоқырайды; қазақ мектебіндегі оқушылар акутты латын қарпімен – қазақ тілін, акутсыз латын қарпімен – ағылшын тілін, кирилл қарпімен – орыс тілін оқып, миы ашиды. Үш тілді үш түрлі қаріппен оқитын баланың миы ботқа болмай не болады?
Кириллицадан бас тарту – елімізді Ресейдің ықпалынан құтқара алмайды. Орыс әлемінен алыстау үшін әуелі мемлекет басшылығы алдына сондай мақсат қоюы керек. Отарсыздандыру саясатын жүргізуі керек. Ресейдің мәдени-ақпараттық бұғауынан құтылуға күш салуы қажет. Ресейден ірге бөлуге бағытталған мақсатты жұмыс, түбегейлі саясат жүргізіліп, қаріп ауыстыру сол мақсаттың құрамдас бөлігі болып, үдеріс тұтаса жүргенде ғана орыс әлеміне тәуелділіктен арылуымыз мүмкін. Оның басты, негізгі, қажетті міндеттерін атқармай, құр әліпби ауыстырып-ақ құтылып кетеміз деу – қиял! Бензин құймасаң, тек рульді айналдырып, газды баса бергеннен машина жүрмейді ғой, сол сияқты...